شروط ايمني در پارک

 

توصيه‌هايي به والديني که مي‌خواهند فرزندشان را پارک ببرند
 

سرسره، تاب، الاکنلگ، چرخ و فلک و محوطه سرسبز پارک، همه بچه‌‌ها را سر ذوق مي‌آورد و حس بازيگوشي آنها را برمي‌انگيزد. ولي اين سرسره‌هاي زنگ‌زده و زمين آسفالت و سيماني پارک، گاهي سلامت کودکان را نشانه مي‌رود. اگر قصد داريد کودک‌تان را به پارک ببريد تا کمي هوا بخورد و با همسن‌وسال‌هاي خودش بازي کند، توصيه های ايمني زير را جدي بگيريد.
معمولا سرسره‌هاي موجود در پارک‌هاي بازي کودکان و يا حياط مدرسه و پيش‌دبستاني از دو سايز بيشتر نيست. سرسره‌هاي کوچک‌تر براي کودکان با قد و بالاي کوتاه‌تر مناسب است ولي نکته اصلي اين است که آيا همين سرسره کوتاه هم مناسب کودک شما است؟ يکي از مهم‌ترين خطرات در پارک بازي اين است که کودکان از سرسره‌هايي بالا مي‌روند که از قد و قواره آنها بلندتر است و براي آنها بيش از اندازه بلند است. اين سرسره‌ها شانس زمين خوردن کودکان را چند برابر افزايش مي‌دهد. استانداردها مي‌گويد کودکان 5 سال و کوچک‌تر نبايد از سرسره‌هايي با بلندي بيش از يک متروهشتاد سانتي متر بالا بروند. براي کودکان در سن مدرسه بلندي سرسره بايد حداکثر 2مترونيم باشد. فراموش نکنيد بچه‌هاي بزرگ‌تر نبايد از وسايل بچه‌هاي کوچک‌تر استفاده کنند چون وسايل کوچک و فضاي اختصاص يافته به آنها ممکن است براي بزرگ‌ترها دردسر ايجاد کند. کودکان نبايد از سطح سرسره براي بالا رفتن استفاده کنند. پايين آمدن با سر و شکم از سرسره بسيار خطرناک است.
تازگي‌ها تخت‌هاي پرش به بازار آمده است که دورشان يک حصار هم دارد و به کوچولوها اين فرصت را مي‌دهد به جاي اينکه روي تخت اتاق‌شان بالا و پايين بپرند و علاوه بر خراب کردن فنر تشک، به در و ديوار بخورند، از اين تخت‌ها در حياط منزل و يا در پارک بازي استفاده کنند ولي نکته اصلي اين است که هيچ‌وقت دو کودک را با هم درون اين تخت‌ها نگذاريد تا بالا و پايين بپرند. در اين شرايط خطر برخورد آنها با يکديگر و آسيب بدني وجود خواهد داشت. از طرف ديگر اين تخت‌ها براي کودکان بالاي 6 سال ساخته شده است و کودکان زير اين سن توانايي کنترل خود را در اين تخت‌هاي پرش ندارند.
حتما براي شما هم پيش آمده است که کودک‌تان روي کف سيماني زمين براي پارک زمين بخورد و آرنج و زانويش زخم شود. سطح زير وسايل بازي پارک مثل سرسره و الاکلنگ بايد به اندازه کافي نرم و حجيم باشد تا هنگام سقوط کودک دچار آسيب‌ديدگي نشود. سيمان، 5 اين کار پسربچه‌هاي شيطان است که در پارک، تاب را با بسامد زيادي به اين سو و آن سو تاب مي‌دهند و خطر سقوط را براي خود و برخورد و تصادف با ديگر کودکان را دوچندان مي‌کنند. بيشترين آسيب‌ها در پارک بازي هنگام استفاده از تاب‌بازي رخ مي‌دهد. استانداردها مي‌گويد تاب بازي بايد از جنس کائوچو و يا پلاستيک باشد نه فلز و چوب. اگر کودک شما تاب‌بازي را دوست دارد به او تاکيد کنيد که حتما تک‌نفره از تاب استفاده کند و هرگز روي تاب نايستد. هر تاب بايد حفاظ خودش را داشته باشد و حداقل 60 سانتي‌متر از تاب ديگر فاصله داشته باشد.
در طراحي پارک‌ بازي بايد به يک نکته اصلي توجه کرد و آن اينکه وسايل بايد براي دو گروه سني ساخته شوند، بچه‌هاي پيش‌دبستاني و دبستاني. بايد وسايل اين دو گروه سني در دو بخش مجزاي پارک گذاشته شود. تاب، الاکلنگ و ساير وسايلي که امکان حرکت‌شان وجود دارد بايد در بخش جداگانه‌اي از پارک بازي گذاشته شوند چون در حرکت اين وسايل امکان برخورد با ساير کودکان وجود دارد.
حتما شما هم ديده‌ايد که برخي از تجهيزات پارک‌ها شديدا زنگ زده هستند و دست‌ کودک هنگام تماس با آن رنگي و آلوده مي‌شود و با دهان گذاشتن آن امکان مسموميت کودک وجود دارد. مواد پوشاننده سطح وسايل بازي به ويژه الاکلنگ، سرسره، چرخ‌وفلک بايد دايما کنترل شود تا حالت نرمي و سلامت خودش را حفظ کرده باشد. روي اين وسايل در صورتي که فلزي هستند دايما مواد ضدزنگ زده شوند. قلاب‌ها و پيچ‌هاي اين وسايل نبايد به هيچ‌وجه تيز باشند که در صورت تماس با صورت و بدن کودک باعث خراش و بريدگي صورت و بدن و يا در صورت گرفتن به لباس کودک باعث زمين خوردن و سقوط کودک شوند.
در برخي از پارک‌ها، بخشي براي ماسه‌بازي در نظر گرفته شده است که کودکان در آن لذت خاک‌بازي را تجربه کنند ولي قبل از اينکه کودک‌تان را در اين بخش از پارک‌بازي رها کنيد، کنترل کنيد که اشياي خارجي مثل وسايل تيز، شيشه شکسته و سنگ‌ريزه درون آن نباشد. اين مواد باعث پارگي و آسيب پوست بدن کودک خواهند شد. متصديان پارک نيز بايد کنترل کنند که روي اين بخش از پارک در طي شب با پوشش‌هاي مخصوصي پوشانده شود تا از آلودگي آن پيشگيري شود.
منبع:www.salamat.com
/م